[et_pb_section fb_built=”1″ _builder_version=”3.22″][et_pb_row _builder_version=”3.25″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text _builder_version=”4.8.1″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” hover_enabled=”0″ sticky_enabled=”0″]
Είδος: Heavy / Rock
Δισκογραφική: Ikaros Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 19 Φεβρουαρίου 2020
Debut album για αυτό το Αθηναϊκό trio που κινείται σε έναν ιδιόρυθμο heavy χώρο.
Αρχικά, δεν χρειάζεται να παρασυρθείς από τον χαρακτηρισμό “ιδιόρυθμο”, τα παιδιά δεν παίζουν κάτι παράξενο ή κάτι που απαιτεί “σιδηροδρομική” ταμπελοποίηση για να αντιληφθείς το ποιόν της μουσικής τους. Αυτό που τη χαρακτηρίζει είναι η μίξη των heavy οικείων ηχοτοπίων με πολλά ψυχεδελικά στοιχεία που καθιστά το υλικό τους εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Heavy Sabbath-ική riffολογία και διακριτική χρήση leading solo από τον κιθαρίστα / τραγουδιστή Ανδρέα Γιαννακόπουλο ο οποίος και φωνητικώς τα πάει πάρα πολύ καλά, διαθέτοντας μια προσγειωμένη φωνή με “αρσενική” χροιά που ταιριάζει άψογα με το ηχόστρωμα που παράγουν. Οι ταχύτητες κινούνται σε mid tempo ρυθμούς με τον Νίκο Γιαννακόπουλο να έχει τη δυνατότητα να αναπτύσσει μια ποικιλομορφία στο drumming του και να ακούγεται πολύ συμπαγής με τη συνοδεία του Ιάσονα Θεριού. Δυνατές ερμηνείες που βοηθούνται από την άψογη μίξη που αφήνει όλες τις λεπτομέρεις να αναδυθούν με διαύγεια.
To “Legacy” εμπεριέχει αρκετή desert ψυχεδελική αισθητική, σαν να έχουν αράξει οι Alice In Chains στην αιώρα κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο, βαρύ και αργό αρχικώς και με stoner groovy ξέσπασμα και Hawkwind-ικό επίλογο όπως και το σχεδόν post “Flow With It” (εξαιρετικό κομμάτι) που προσεγγίζει την τεχνοτροπία σχημάτων όπως οι Long Distance Calling και If These Trees Could Talk, πολύ καλή γκρούβα στα “G!” και “After Pain” που θα μπορούσαν να ανήκουν σε album των Corrosion of Conformity, βαριά και ογκώδη, το “A Closure” που φέρνει προς τη χρυσή εποχή των ’80s ballads (από αυτά που ψάχνεις μια ντάμα να τα χορέψεις βρε αδερφέ!) και το album κλείνει με το εξαιρετικό “Emoceans” το οποίο έχει σπουδαίο ρεφρέν και υπέροχες μελωδίες.
Για πρωτόλεια προσπάθεια το “Elements” χαρακτηρίζεται ιδανικό. Πολύ καλές συνθέσεις χωρίς filler σημεία, άψογες εκτελέσεις, γενικά μια ολοκληρωμένη δουλειά που τεκμηριώνει σε κάθε στιγμή το ταλέντο αυτών των πιτσιρικάδων. Οι οποίοι αν συνεχίσουν με την ίδια δυναμική θα κάνουν πολύ κόσμο να τους βγάλει το καπέλο. Φοβερό ξεκίνημα με πρόσημο απολύτως θετικό και θα έλεγα ότι η Ikaros Records πέτυχε “κέντρο” με αυτήν την κυκλοφορία. Χίλια μπράβο για την προσπάθεια.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
