[et_pb_section fb_built=”1″ _builder_version=”3.22″][et_pb_row column_structure=”1_5,3_5,1_5″ _builder_version=”3.25″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat”][et_pb_column type=”1_5″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][/et_pb_column][et_pb_column type=”3_5″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text _builder_version=”4.8.1″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” hover_enabled=”0″ sticky_enabled=”0″]
Μετά από πολύμηνη (για κάποιους πολύχρονη) αναμονή, μετά από αμέτρητες φορές που θέλησες να τους ψάξεις στο ίντερνετ και περίλυπος συνειδητοποίησες πως δεν υπάρχει ανεβασμένο υλικό πέρα από παλιές δουλειές, τα παιδιά “θαύματα” της μελλοντικής stoner-heavy rock σκηνής που ακούνε στο όνομα Loud Silence κυκλοφόρησαν (μέσω της Ikaros Records), επιτέλους, τον πρώτο ολοκληρωμένο τους δίσκο “Elements”, ένα μείγμα από heavy riffs, μελωδικά instrumentals και μπόλικη ψυχή.
Το συγκρότημα εμφανίζει μια εκπληκτική χημεία στο παίξιμο του, ακόμα και στα σημεία που το κάθε όργανο παίζει κάτι διαφορετικό. Ο ήχος είναι πολύ συμπαγής και δεμένος τόσο στα δυνατά, όσο και στα πιο μελωδικά parts. Την αυλαία ανεβάζει το “Legacy”, μια αργή στοουνεριά που σταδιακά κλιμακώνεται σε ένα μανιώδες breakdown “γροθιά στη μούρη”. Μια δυνατή επίδειξη ισορροπίας στον ήχο τους, αρμονικές μεταβάσεις από το δυνατό στο ψυχεδελικό και πάλι στο δυνατό.
Όλος ο δίσκος θα έλεγε κανείς πως συγκροτείται από αυτή την συρροή μελωδίας και ωμής ενέργειας, συρροή ευαισθησίας και εκρηκτικότητας μέσα στις συνθέσεις. Πρόκειται για μια αναλογία που δύσκολα βρίσκει κανείς σε τέτοιο βαθμό σε μπάντες αυτού του μουσικού ιδιώματος. Πράγματι, σε μια μουσική τόσο στατική όσο η stoner, το μελωδικό υπόβαθρο πίσω από τα φουρτουνιασμένα riffs είναι ίσως τελικά αυτό που ξεχωρίζει το ενδιαφέρον σε σχέση με το μονότονο. Η μελωδικότητα τoυ “Elements” είναι, μεταξύ πολλών άλλων, στοιχείο που το καθιστά εξαιρετικά ιδιαίτερο για το είδος του. Διά μέσου κομματιών φωτιάς όπως το “G” ή το “After Pain” η μπάντα μας δίνει μια γεύση από την πιο ευαίσθητη και εύθραυστη πλευρά της με το επικό “Flow With It” (η μπασογραμμή της χρονιάς, mark my words), το “A Closure” με τα πανέμορφα φωνητικά του και τέλος το αγαπημένο μου σημείο ολόκληρου του δίσκου, “Emoceans”.
Ακούγοντας τον δίσκο πιο προσεκτικά ανακαλύπτεις τις πολλές επιρροές από τις οποίες αφορμάται. Ακούς λίγο Planet Οf Ζeus σε πολλά riffs, ακούς λίγο Royal Blood στα φωνητικά εδώ και εκεί, ακούς και λίγο Black Ηat Βones στο μπάσο και το μείγμα δένει. Πάντα όμως ακούς πρωτίστως Loud Silence και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό. Κορυφαία σημεία του δίσκου σίγουρα το intro του “Flow With It”, το outro του “After Pain”, οι αρμονίες μπάσου κιθάρας στο “A Closure” και το “Emoceans”.
Πέτυχαν οι Loud να κλέψουν την παράσταση με το ντεμπούτο τους; Σίγουρα ναι. Αξίζει να ακούσει κανείς το “Elements”; Αδιαμφισβήτητα. Εξαιρετική παραγωγή, τρομερές συνθέσεις και τεράστια κατάθεση ψυχής. Must για τους λάτρεις του είδους. Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης; Φυσικά και υπάρχουν. Όπως είχα ξαναπεί βλέποντας τους στο Temple με τους Valley Of the Sun, οι Loud Silence έχουν, τουλάχιστον στα αυτιά μου, έναν μονάχα αντίπαλο, τον ίδιο τους τον ενθουσιασμό. Ξεχειλίζοντας από ιδέες, προσπαθούν να δημιουργούν κομμάτια με πολλά parts, πράγμα που άλλες φορές λειτουργεί φοβερά, άλλοτε όμως απομακρύνει το κομμάτι από την κύρια δομή του και ενδεχομένως κουράζει κάπως τους ακροατές. Η μουσική τους είναι άρτια, θα πρέπει απλά να προσέξουν να μην πνίγουν στο εξής τα κομμάτια τους με πολλά μέρη, αλλά να δοκιμάσουν μια ελαφρώς πιο μινιμαλιστική προσέγγιση ειδικότερα στα πιο δυνατά τους κομμάτια. Loud is future.
[/et_pb_text][/et_pb_column][et_pb_column type=”1_5″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
